Τα πρώτα δόντια εμφανίζονται ανάμεσα στον 6ο και τον 8ο μήνα από την γέννηση και μέχρι την ηλικία των 3ον ετών έχουν ανατείλει και τα είκοσι παιδικά δόντια.

Η πρώιμη ή καθυστερημένη ανατολή των δοντιών δεν σχετίζεται αναγκαία με κάποιο πρόβλημα

Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι τα νεογιλά δόντια δεν χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα αφού θα αντικατασταθούν αργότερα από τα μόνιμα.

Αυτό είναι μεγάλο λάθος τα νεογιλά δόντια εξασφαλίζουν την μάθηση την ομιλία ιδιαίτερα στην ηλικία που τα παιδιά μαθαίνουν να μιλάνε, την σωστή ανάπτυξη των γνάθων και του προσώπου και τέλος καθοδηγούν την ανατολή των μόνιμων δοντιών.

Προβλήματα σε νεογιλά δόντια όπως αποστήματα (πρήξιμο) επηρεάζουν τόσο το διάδοχο μόνιμο δόντι όσο και την γενικότερη υγεία.

Η φλεγμονή μπορεί να επεκταθεί στην καρδία και τα νεφρά με μη αναστρέψιμες σε κάποιες περιπτώσεις βλάβες.

Είναι η πιο συνηθισμένη πάθηση των παιδιών σε ηλικία κάτω των τριών ετών και μπορεί να προκαλέσει το γρήγορο τερηδονισμό όλων ή σχεδόν όλων νεογιλών δοντιών.

Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι το τάισμα με το μπιμπερό ενώ το μωρό κοιμάται.

Κατά την διάρκεια του ύπνου το γάλα ανεξάρτητα αν περιέχει ή όχι ζάχαρη παραμένει πάνω στα δόντια και προκαλεί τερηδόνα.

Το τάισμα του παιδιού με μπιμπερό πρέπει να γίνεται ξύπνιο και να κοιμάται πάντοτε με καθαρά δόντια. Επίσης αποφεύγουμε να βάζουμε στην πιπίλα ζάχαρη ή μέλι και να την δίνουμε στο μωρό.

Ακόμα και το μητρικό γάλα μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα.

Σε περίπτωση που η μητέρα θηλάζει μετά την ανατολή των πρώτων νεογιλών δοντιών θα πρέπει να καθαρίσει προσεκτικά τα δόντια του μωρού από τα υπολείμματα του γάλατος.

Ο καθαρισμός των δοντιών πρέπει να αρχίσει αμέσως μετά την ανατολή τους στην αρχή γίνεται με μια βρεγμένη γάζα και στην συνέχεια όταν ανατέλλουν αρκετά δόντια με φθοριούχο οδοντόκρεμα και οδοντόβουρτσα κατάλληλη για την ηλικία.

Στην πρώτη επίσκεψη θα δείξουμε τον κατάλληλο τρόπο

Είναι φαινόμενο πολύ συχνό στα παιδιά ειδικά στην πρόσθια κάτω περιοχή.

Σε περίπτωση που το παιδικό δόντι παρουσιάζει έντονη κινητικότητα με μια αποστειρωμένη γάζα απομακρύνουμε αυτό.

Σε αντίθετη περίπτωση που το παιδικό δόντι δεν έχει έντονη κινητικότητα επικοινωνήστε μαζί μας για να προγραμματίσουμε την εξαγωγή του.

Είναι μια συνηθισμένη κατάσταση μέχρι περίπου την ηλικία των δέκα –δώδεκα ετών, είναι ιδιαίτερα συχνή στα παιδιά της προσχολικής ηλικίας ιδιαίτερα κατά τον νυχτερινό ύπνο.

Η ψυχολογική πίεση είναι η κυριότερη αιτία του βρουξισμου.

Το τρίξιμο των δοντιών στην παιδική ηλικία σπάνια χρειάζεται κάποια οδοντιατρική παρέμβαση γιατί δεν έχει σοβαρές επιπτώσεις στην οδοντιατρική κατάσταση του παιδιού.

Μετά την ανατολή των μονίμων δοντιών περιορίζεται και συνήθως σταματά στην ηλικία των δέκα –δώδεκα ετών.

Σε περίπτωση που είναι ιδιαίτερα έντονος ο βρουξισμος και δημιουργεί αποτριβές στα μόνιμα δόντια αντιμετωπίζεται με τον κατασκευή ενός νάρθηκα που χρησιμοποιείται κατά την διάρκεια της νύχτας

Το παιδί όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει τον οδοντίατρο αναπτύσσει αγωνία και φόβο ανεξάρτητα αν αυτά εκδηλώνονται ή όχι.

Τα παιδιά φοβούνται συνήθως την ένεση τα μηχανήματα τους θορύβους την πιθανότητα πόνου και γενικά το άγνωστο.

Σε πολλές περιπτώσεις οι γονείς το άγχος τους ή την φοβία τους για την επικείμενη οδοντιατρική επίσκεψη την μεταφέρουν στο παιδί επίσης συμμαθητές και φίλοι μεταφέροντας δικές τους τραυματικές εμπειρίες επηρεάζουν αρνητικά το παιδί.

Τέλος προηγούμενη αρνητική εμπειρία του παιδιού αυξάνει κατά πολύ το φόβο και το άγχος. Η πολυετή εμπειρία μας και η εξειδίκευση στην παιδοδοντιατρική μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμε ψυχολογικές τεχνικές, τεχνικές συμπεριφοράς και ειδικό λεξιλόγιο για την περιγραφή της θεραπείας ώστε η επώδυνη και αγχώδη διαδικασία να γίνεται απλή και αποδεκτή από το παιδί.

Ξεκινάμε με απλά πράγματα και προχωράμε σταδιακά σε πιο σύνθετα ‘ώστε να κερδίσουμε την συνεργασία και την εμπιστοσύνη του παιδιού.

Εξηγούμε με απλά λόγια τι θα γίνει στο παιδί σε κάθε επίσκεψη, πολλές φορές η άγνοια ή η παραπλάνηση φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα.

Ο Θηλασμός δακτύλου είναι μια συνήθεια γνωστή σε όλους μας.

Το μωρό μόλις γεννηθεί κλαίει ενώ αμέσως αρχίζει θηλαστικές κινήσεις. Ο θηλασμός είναι ζωτικό ένστικτο για το μωρό, υπηρετεί την επιβίωση και παρέχει ασφάλεια, ηρεμία, ιδιαίτερα όταν είναι κουρασμένο ή όταν κοιμάται.

Ο θηλασμός των δακτύλων μπορεί να επηρεάσει την θέση των δοντιών καθώς και την ανάπτυξη των γνάθων ιδιαίτερα όταν γίνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και με ιδιαίτερη ένταση.

Τα περισσότερα παιδιά σταματούν τον θηλασμό των δακτύλων μέχρι την ηλικία των τεσσάρων χρόνων οπότε τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στα δόντια και τις γνάθους αυτοδιορθώνονται.

Στην ηλικία των τεσσάρων χρόνων πρέπει να γίνονται προσπάθειες διακοπής του θηλασμού χωρίς όμως ψυχολογικό καταναγκασμό του παιδιού.

Η προσπάθεια θέλει υπομονή και επιμονή, συζητάμε με τα παιδιά, δεν χρησιμοποιούμε υποτιμητικά λόγια και δεν τα φοβίζουμε.

Βοηθάμε το παιδί να κατανοήσει μόνο του ότι πρέπει να σταματήσει την κακή συνήθεια και επιβραβεύουμε τις προσπάθειες του (π,χ, με ένα παιχνίδι). Σε περίπτωση που η συνήθεια συνεχίζεται απευθυνόσαστε σε εμάς.

Θα μιλήσουμε με το παιδί και θα το βοηθήσουμε να καταλάβει ότι πρέπει να σταματήσει την κακιά συνήθεια.

Τέλος σε περίπτωση που ο θηλασμός του δακτύλου επιμένει υπάρχει ορθοδοντικό μηχάνημα που βοηθάει στην διακοπή του, αφήνοντας όμως το παραπάνω για τελευταία επιλογή.